Nie straszyć brata mi!

O tym jak używać fajerwerków już pisałem. Moja wielka niechęć do nich wzrasta z każdym dniem. Frajerzy i frajerki strasz mnie i brata od trzech tygodni. Od rana do wieczora jakieś huki i porykiwania. Ja tam mało się boję, raczej bym pozagryzał. Może mięso niegodne moich kiełków, ale co tam, dla brata się poświęcę.

Strzel se.

Bo brat ma duży problem. Wystarczy jeden huk, by biegał po ścianach i wciskał się w każdy kąt pokoju. Potem siedzi pod biurkiem i trzęsie dupką. Nie chce się ze mną bawić. Nie chce wychodzić na dwór. To znaczy chce wyjść, ale tak się boi, że nie daje rady.

Cierpi biedaczek. Ani wyjść, ani spokojnie załatwić swoich potrzeb nie może. Co się przełamie i wyskoczy na ogródek, to jakiś drań strzela petardą. Niby można tylko dwa dni, tak mi ojciec mówił, ale oni strzelają cały czas. Od kiedy tylko syf pojawi się w sklepach to syfią i to syfią długo po nowym roku. Nawet w nocy co jakiś czas ktoś coś odpali.

Tabletki pozwalają mu jakoś funkcjonować w domu. Że nie ma ataków paniki. Ale daleko do normalnego życia. To jest normalnie znęcanie się nad bratem. Ogólnie, to sobie myślę tak, że takie fajerwerki to radość z cudzego cierpienia.

Smutno mi, że brat jest smutny. Jestem też zły. Bardzo zły na głupich ludzi. Wiele się po nich i tak nie spodziewam, ale potrafią zaskoczyć. Niestety, często swoim okrucieństwem i egoizmem.

Są też ludzie dobrzy, empatyczni. Tacy ludzie zrobili petycje, którą popieram wszystkimi łapkami i noskiem. Tak samo brat, który jest strzępkiem nerwów. Z punktu widzenia etyki to, co proponują jest jedynym sensownym rozwiązaniem. Zobacz sobie tutaj jakby co.  

Zakazać tego syfu teraz i zaraz. To mówię ja, Wilk Bombelek, w trosce o wszystkie zastraszane, cierpiące nieludzkie zwierzęta. I pamiętając o tych, co odeszli w wyniku zabawy innych.

Petycja o zakazie sprzedaży fajerwerków.